ΤΟ ΑΣΠΡΙΣΜΑ ΣΕ ΜΙΑ ΓΚΡΙΖΑ ΚΑΙ ΒΡΩΜΙΚΗ ΠΟΛΗ…

Ωραία ξεκινήσαμε το πρωί με μια ανατολή στο Αιγαίο και θα κλείναμε με πολύ γκρίζο  που πλάκωσε σήμερα στην πόλη και προκαλεί μέχρι φόβο θα έλεγα, καθώς όλες οι ασχήμιες γίνονται πιο έντονες και η όποια διάθεση πάει στο βυθό της ψυχής. Κάπως έτσι έβλεπα τα πράγματα ετοιμαζόμουν να σας μεταφέρω αυτό το μουντό κλίμα αν δεν έπεφτα εντελώς τυχαία μπροστά σε ένα απλό γεγονός με πολλές όμως αναγνώσεις και ιδιαίτερη σημασία…
Τι ήταν αυτό; Τίποτα περισότερο από το άσπρισμα με κανονικό ασβέστη του δαπέδου του πάρκινγκ της Ζωοδόχου Πηγής, που βρίσκεται ανάμεσα στις οδούς Σόλωνος και Ναυαρίνου. Θα μου πείτε, τι σημαντικό βρήκα σε ένα ασπρισμα; Κι όμως είναι ο μοναδικός χώρος που είδα σήμερα στην Αθήνα που ο ανθρώπος που έχει σχέση με αυτόν, ο Κώστας επί του προκειμένου θέλησε να τον φωτίσει λίγο και βεβαίως να τον απολυμάνει από τη βρωμιά που σωρεύεται εκεί τις νύχτες που όλη η πόλη γίνεται ένα απέραντο ουρητήριο και κανείς βέβαια την επομένη, από τους υπέυθυνους για την καθαριότητα εννοώ, δεν καθαρίζει.

Ο Κώστας δεν είναι ο μοναδικός που καθαρίζει και απολυμαίνει το χώρο της δουλειάς του, έχω δει και κάποιον άλλον στην μικρή οδό Κατακουζηνού, στην Κάννιγκος όπου βρίσκεται και ένα σχολείο μάλιστα και η οποία, είναι ανοιχτός χώρος χρήσης ναρκωτικών. Κι εκεί ένας άνθρωπος παλεύει με τον ασβέστη να ξεβρωμίσει το χώρο και δεν αποθαρρύνεται, τον ασπρίζει σχεδόν κάθε εβδομάδα χωρίς να χάνει εκτιμώ την ελπίδα πως θα τα καταφέρει.

Δεν θα πω αν αυτοί οι δυο άνθρωποι, που έτυχε να πέσουν στην αντίληψή αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση, το καταλαβαίνετε και εσείς και πρέπει να τους απευθύνουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ εκ μέρους όλων των πολιτών για τη μικρή προσπάθεια που καταβάλλουν έτσι ώστε κάποιες γωνιές της πόλης να διαφέρουν λίγο από τις άλλες.

ΑΘΗΝΑ, 19112012