Δουλεύω καμιά τριανταριά χρόνια στα ΜΜΕ και δεν θυμάμαι χρονιά που τέτοιες ημέρες, καμία εφημερίδα, περιοδικό, κανάλι ή ραδιόφωνο να μην έχει ένα αφιέρωμα στη Μαίρυλιν Μονρόε αφού σήμερα 5 Αυγούστου που είναι η επέτειος του θανάτου της ενώ φέτος που συμπληρώνονται πενήντα χρόνια από τότε που βρέθηκε νεκρή, το έχουν παρακάνει.
Εν ολίγοις, δεν νομίζω πως η ζωή και ο θάνατός τους της θα πάψουν ποτέ να δίνουν ψωμί και παντεσπάνι σε ένα σωρό δημοσιογράφους, εκδότες και πολλούς άλλους που σχετίζονται με την επικοινωνία, την πληροφόρηση και γενικά τη συντήρηση διαφόρων μύθων. Δουλειά αρχείου κάνουν οι άνθρωποι, αλλά δεν είναι καθόλου εύκολα γιατί πρέπει να κοσκινίζουν και να ξανακοσκινίζουν τα ίδια πράγματα και καμία φορά να ψάχνουν, αν υπάρχουν πια, να βρουν και καινούργια γιατί, όπως δείχνουν τα πράγματα κάτι τέτοια δεν θα πάψουν ποτέ να συγκινούν το αναγνωστικό κοινό και τους θεατές οπουδήποτε της γης.
Δεν θα αναφερθώ σε τι δημοσίευσαν τα δικά μας ΜΜΕ τούτες τις ημέρες, ούτε και της αλλοδαπής αλλά δεν μπορώ να μη σταθώ στο έργο ενός ανθρώπου που δεν γνωρίζω και στολίζει ένα τοίχο σε κάποιο κτίριο στην οδό Ιπποκράτους, προς την Αλεξάνδρας, για τη συμβολή του στη διατήρηση του μύθου ακόμα και σε τούτους τους χαλεπούς καιρούς που περνάμε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου